Η Shirin Neshat είναι μία Ιρανή εικαστικός, η οποία ζει στη Νέα Υόρκη. Έχει ασχοληθεί με τη φωτογραφία, το βίντεο και τον κινηματογράφο και κάθε δουλειά της είναι, πραγματικά, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Σε κάθε έργο της εκφράζει τον προβληματισμό της για τη σημερινή θέση της γυναίκας στη χώρα της, χωρίς όμως να περιορίζεται σε μια απλή καταγγελία. Το συγκλονιστικότερο έργο της, κατά τη γνώμη μου, είναι το βίντεο "turbulent", ένα έργο του 1998, το οποίο αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας μαζί με τα έργα "rapture" και "soliloquy", που ακολούθησαν το 1999. Είναι ένα έργο που βασίζεται στις αντιθέσεις: ο άνδρας (πρόκειται για τον Shoja Azari, Ιρανό τραγουδιστή) είναι ντυμένος στα λευκά και, καθώς τραγουδά ένα μελοποιημένο ποίημα του ποιητή Rumi, έχει την πλάτη γυρισμένη στο κοινό. Αντιθέτως, η γυναίκα (πρόκειται για την Ιρανή μουσικό Sussan Deyhim), είναι ντυμένη στα μαύρα και, τραγουδώντας με άναρθρες κραυγές, αντικρίζει κενά καθίσματα. Στο Ιράν, απαγορεύεται στις γυναίκες να τραγουδούν δημόσια (γι' αυτό η γυναίκα τραγουδά μπροστά σε κενά καθίσματα), αλλά η Neshat δείχνει ότι η επιθυμία τους να εκφραστούν είναι τόσο έντονη, που τελικά βρίσκουν τον τρόπο. Ωστόσο, πιστεύω ότι το νόημα του έργου είναι πολύ ευρύτερο, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλα τα μεγάλα έργα, που δεν περιορίζονται στο χώρο και τον χρόνο. Η ερμηνεία του άνδρα είναι βέβαια άψογη και ιδιαίτερα συναισθηματική αλλά το μοιρολόι της μαυροφορεμένης γυναίκας είναι το πραγματικά συγκλονιστικό κομμάτι του έργου, μιας και εκφράζει χωρίς λέξεις τον πόνο κάθε γυναίκας, σε κάθε χώρα και κάθε εποχή. Θα μπορούσε να είναι η Παναγία, η Εκάβη, η Θέτιδα ή μια μάνα στη Συρία σήμερα...Καλό Πάσχα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου